Bienvenidos a Colombia!

Hola!

Toch maar even een blog aangemaakt om jullie op de hoogte te houden van mijn tijd in Colombia!

Woensdagochtend heeft Yanna me naar Schiphol gebracht. Na een laatste kopje thee en een knuffel was het tijd om gedag te zeggen…op naar Colombia!

Na 8 uur vliegen vanaf Schiphol, moest ik in New York overstappen. Ik had gehoord dat 2 uur overstaptijd erg krap zou worden ivm de strenge controles in de Verenigde Staten. Gelukkig kreeg ik op het vliegveld een speciaal kaartje waarmee ik niet achteraan in de rijen hoefde aan te sluiten. Dat scheelde weer een hoop stress!

Na een reis van 18 uur, landden we om 21.30 uur in Bogota, waar Rik me op stond te wachten met een bordje ‘Ana’! Ook de taxi en het hostel waren geregeld. In het vliegtuig had ik Evert (Nederlandse man) ontmoet. Hij deelde de taxi met ons en is de eerste dag met ons Bogota gaan verkennen.

Na een mojito in het hostel en even bijgepraat te hebben, had ik wel zin in mijn bed. Onze eerste nacht sliepen we in een dorm met 8 anderen, wat wel weer even wennen was!

Het hostel dat Rik geboekt had, was inclusief ontbijt en diner voor 22.000 peso, wat ongeveer € 8,- is. Ik had gehoord dat Colombia duur was?!

Donderdag hebben Rik, Evert en ik fietsen gehuurd en zijn we Bogota gaan verkennen. We kregen een plattegrond mee en er werden ons verschillende routes aangeraden. Alle drie niet echt goede kaartlezers, Colombianen die totaal geen fietsers gewend zijn en drukke wegen….het was een avontuur!

Na een tijdje ronddolen, raakten we aan de praat met een Colombiaanse man die voorstelde zijn auto te gaan halen. Hij zou voorop rijden en wij zouden hem volgen, zodat we weer een beetje de goede kant op zouden gaan. Maar, toen wij een fietsbrug over gingen en de man aan de andere kant op ons zou wachten, is er toch iets mis gegaan en zijn we de man kwijt geraakt!

Na een regenbui en  aantal uur gefietst te hebben, (en uiteindelijk toch weer in het centrum terecht te zijn gekomen) was het tijd om te lunchen. De fietsen moesten in het restaurant geparkeerd worden, want buiten zouden ze niet veilig zijn! De lunch; soep en een warme maaltijd (vlees/vis met rijst en friet) kostte ons 8.500 peso (nog geen € 3,-).

Eind van de middag zijn we nog even naar Museo del Oro (goudmuseum) geweest, waar de grootste goudcollectie van de wereld te zien is.

Omdat Rik nog maar 2 weken hier is en we veel willen zien, besloten we vrijdag door te reizen. Nadat we Evert gedag hadden gezegd, namen we de bus naar San Gil.

Rik heette die dag Rik Tilburg. De vrouw bij het loket waar we bustickets moesten kopen, begreep niet veel van het paspoort van Rik. Na lang twijfelen besloot ze voor Tilburg te kiezen als achternaam van Rik!

Na 8 uur in de bus (en vrienden te hebben gemaakt met een omaatje) kwamen we aan in San Gil waar we na een lekkere salade (gezond eten is moeilijk te vinden hier!) een paar uur in het park hebben gezeten. We kochten we een flesje wodka in een van de kleine winkeltjes, waar de eigenaresse al volop bier aan het drinken was.

Vandaag waren we vroeg wakker. Dat kwam goed uit want we hadden veel dingen die we wilden gaan doen! Na het ontbijt zijn we gaan raften. Samen met twee Colombiaanse meisjes en onze gids gingen we de Foncerivier op. Al snel sloeg de boot om en kwamen we allemaal in het water terecht. De eerste keer was dat best eng, want de rivier had op sommige stukken een sterke stroming. Op de rustige stukken, mochten we in het water gaan liggen en ons mee laten voeren op de stroming.

Halverwege de tocht vertelde onze instructeur ons dat er op een bepaald moment een foto zou worden gemaakt door iemand van de touragency. We moesten allemaal aan de rechtkant van de boot gaan zitten, dat zou er leuk uit zien. Zonder erbij na te denken deden we dat, waardoor hij heel makkelijk de boot een zetje kon geven, zodat we allemaal weer het water in zouden vallen! Maar…net op het laatste moment hadden we hem door en dus ging zijn grap niet door!

’s Middags zijn we met de bus naar Barichara gegaan, een koloniaal stadje dat bekend staat als 1 van de mooiste stadjes van Colombia.

Vanavond gaan we nog even (salsa)dansen in San Gil. Als het goed is zien we onze raftinstructeur om 22.00 uur in het park en neemt hij ons mee naar een leuk tentje.

Morgenvroeg nemen we de bus naar Santa Marta, helemaal in het noorden van Colombia aan de Caribische kust. De rit duurt ongeveer 11 uur, is ons verteld (maar waarschijnlijk worden dat wel een paar uurtjes meer) Even doorbijten dus, daarna worden we beloond met een parelwit strand!!